Hiç düşündünüz mü? Özlemek nedir? Nasıl bir şeydir? Uzun zamandır hiç bir harfi aklımdan çıkmıyor bu kelimenin. Her bir harfini içeren sayısız kitaplar okudum, sayısız yerler gezdim anlamını bulabilmek için. Özlemek ki bazen şefkatli bir bakışı, tatlı bir kokuyu, sıcak bir gülüşü... Fark ettiniz mi hiç? Kötü olan hiç bir şeyi özlemeyiz. Kötü anılar bırakan insanları ise ASLA!
Özlemek nedir bilir misin?
Peki burnunun direği hiç sızladı mı aklına düşünce sevdiklerin?
Çocukluğundan, gençliğinden, ekmeğinden, suyundan, havandan uzak olmak... Gecenin bir yarısı gördüğün bir rüya ile uyanmaktır özlemek. Ki bu yaşayan ölülere duyulan özlemdir.
Özlemek annedir, özlemek kardeştir, özlemek sevmenin ana vatanıdır...
Bazen öyle özlersin ki, kendini çektiğin resimlerde görürsün onu, bazen konuşurken sesinin tonu kaymıştır kulağına hiç sen gibi gelmez.
Sılaya olan sonsuz bir özlemdir bu. Bir annenin çocuğunu bir saniye dahi göremediğinde özlemesi gibidir. Ondan ayrı düştüğü her güne sövmesidir.
Kimi zamanda susmaktır özlemek. Büyük bir kabulleniştir. Onca söylenecek cümleye rağmen susabilmektir. Hemde kocaman bir suskunluk. Ve işin aslında bunun en kötü yanı nedir bilir misin? Elin kolun bağlı, elin avucun boş hissetmektir.
Hayatından giden kötü insanlara üzülmezsin de, giden insanlar iyilerden olunca paramparça olursun. Umarım hayatından giden insanlar hep kötü olanlardan olur ki sıla hasreti çekmezsin.
Ve umarım hayat kötüleri hiç bir zaman karşına çıkarmaz.
İyileri kaybetsek bile özlemek güzeldir. Özlemek insan olmanın bir parçasıdır. Ne kadar yanarsa yüreğimizde bir köşe o kadar insan kalacağız.
Geceye dair son sözüm, umarım özlediğin ve özlemini çektiğin her şey bir gün seni bulur güzel insan...
Güzellikler içinde kalman dileğimle.
0 yorum