Gerçekleşmeyecek de olsa bir ömre daha kaç dilek sığabilir ki...
Yine dağılıyorum peyder pey, tam toparlandım derken... Yüreğime gelip oturuyor sızısı kaybettiklerimin. En çokta senin. Hiç sahip olamadığım ve belkide olamayacağım senin... Bunu sana yazıyorum canım kızım. Eğer bir gün kavuşursak, ileride okuman için.
En az bir kere olsun bile demediniz mi? Anlayamadığınız bir güç tarafından çekildiğiniz o insana karşı, "Seni bir yerden tanıyor muyum?" diye.Hiç mi olmadı birini görüp kanınızın ısındığı, kendinizi yakın hissettiğiniz ve gözlerine bakarken kendinizi evinizde bulduğunuz...
Bir bakış ile tüm hayatınızın anlam bulduğu, her bir parçanın kusursuzca yerine oturduğu biri ile hiç mi karşılaşmadınız? Belki evet, belki de hayır...