Gölgeden Mektup


Merhaba,

Hatırladın mı beni? Peşindeki sessiz gölgeni? Dilim yok anlatamam derdimi, sorma, bu aralar boyumdan büyük derdim. Sesinin güzel tınılarını duyamam seslenme bana... Göremem seni, bugün gözlerin hangi renkte ışıldadı bilemem. Dokunamam saçlarına, ellerimi uzatsam da ulaşamıyorum sana.

Gölge olmak böyle bir şey. Tek bildiğim ise ne kadar üzülüyor olduğun. Seni duyamam, sana seslenemem, seni göremem belki ama seni hissedebilirim. Üzülme, onlar seni anlayamaz ama ben anlayabilirim. Karanlıklara kaçma, korkma. Çık aydınlıklara ve meydan oku korkusuzca.

Bırak yalandan merakları onlarla kalsın. 

Seni merak eden sana sınır koymaz. Arkadaşlığına sınır bırakmaz! Bilir ki sen onun yanında iyisin, onun yanında ağladığında rahatlayacaksın.

Boşver.

Seni gönlü ile sarmayacak ise, kimse kalmasın yanında. Ben hep yanındayım. Düştüğünde birlikte, kalktığında yine birlikte olacağız. 

Bırak yosun kokan yollarında yürümeyi. Sen o yolları çoktan bırakmıştın. Yolumuz uzun daha. Merak et geleceğini. Bir gün bu gölge bile gülecek. 

                                                                       ...

0 yorum