Biliyorum, son zamanlar pek bir şey yazamadım. İki haftadan fazladır, sanki aklımın içinde biri kocaman kalın duvarlar örmüş gibi hissediyorum. Yani içinden çıkamadığım bir çok düşüncem var. Vardı demek daha doğru olur.
Son zamanlarda ülkemizde yaşadığımız olaylar, hatta dünya çapında 2020'ye girdiğimizde yaşanan olaylar beni ziyadesiyle derinden sarstı ve üzdü. Depremler bir yana, kaybettiğimiz gencecik şehitlerimiz ve ardından her bir yanı saran corona virüs vakası...
Birinin yasını tutamadan bir diğerinin başlaması, çok korkunç. Çok değil, Şubat aylarında hangi kıyafeti, ayakkabıyı alsam diye düşünürken; bir anda sevdiklerimi virüsten nasıl koruyabilirime döndü düşüncelerim. Tabi onları korumak için kendimi nasıl koruyacağımı da... Koca bir hafta boyunca kafamın içinde her şey birbirine karışmış ve panik halindeydim. O bir hafta içinde ellerimi mahvedene kadar antiseptik kullandım. Şuan hala kapanmayan yaralarım ve çatlaklarım var. Ama sorun değil. Daha kötüsü olmasın yeterki.
Sonraki haftaya geçmeden önce, belki de uzun bir süre yapamayacağım son açık hava yürüyüşüm ve pikniğimi yaptım. İşte o günden sonra bütün kötü düşüncelerim değişti. Bütün o karmaşık düşünceler ve panik halim son buldu. Stresimi kontrol altında tutabiliyorum. Bu sayede panik içindeki diğer insanlara da faydam oluyormuş gibi hissediyorum. Fark ettim ki, pozitif enerjiler negatifleri kolay bir şekilde alt ediyor.
Tabi bu esnada kırılmayan bir çok negatif enerji gördüm. Bunlar ki normal tabirle "bencil" olan insanlardı. Bu insanlara ne yaparsanız yapın, ne derseniz deyin; asla kolektif olarak pozitif bir tavır sergileyemezler. Öncelikleri her zaman kendisidir. Ben kendinizi düşünmeyin demiyorum. Bakın ilk cümlelerimde sevdiklerimi korumadan önce kendimi de korumalıyım dedim. Bu şu demek; kendimi korumalıyım ki onlarda iyi olsun. Yoksa ben düşüncesizce davranırsam onlarda hasta olabilir...
Ama bu bencil insanların düşünce merkezinde kocaman bir "BEN" vardır.
Bu virüs esnasında yaşanılan psikolojik durum bazılarını fazlası ile paniğe sevk etti. Farkındayım. Ve sizi anlıyorum da. Ancak bir çoğu da gereğinden fazla abarttı... Aman ben kendi antiseptiğimi sıkmadan önce şu kişi elime kolonya sıksın ki kendi şişeme elim temiz değsin diyenler mi dersiniz; siz ne yaparsanız yapın ben olay büyürse asla gelmem diyen mi... Bunu yenebilirsek birlikte yenebiliriz, salt kendimizi düşünerek değil. Ve bu tarzda yapılan eylemler, söylemler beraberinde ancak felaketi getirir.
Benimde elim kirleniyor, her yere dokunuyorum ama birine gidipte ben şişeme dokunmayayım sen elime şunu sıkıver demiyorum... Garip.
Unutmayın, birlikten kuvvet doğar. Önce elbet kendiniz, sevdikleriniz, çevreniz. Çünkü kendimizi koruyabilirsek sevdiklerimizi ve nihayetinde çevremizi de koruyabiliriz. Bu konuda bilinçli olmamız güzel, bencilce davranışlarda bulunmamız değil.
Her şey güzel olacak.
Psikolojinizi iyi tutun. Kocaman bir felaket paratoneri olmayın. Kendinize iyi bakın.
2020 blog yazısı
blog
blog yazısı
corona
corona virüsü
her şey güzel olacak
kişisel blog yazısı
psikoloji
salgın
virüs
0 yorum