Git gide yalnızlaşan insanlara takılıyor gözüm bu aralar. Ve bu yalnızlık kavramına bakarken genellikle yüzeysel olan "bedensel yalnızlık" ile ilgileniyoruz. Dolayısı ile, yalnızlık korkusu olan insanlar, bundan da davranışsal olarak sıyrılmaya çalışıyor.
Bugüne dek hiç bilinmeyen ve solunum yoluyla yayılan bir virüsle karşılaşınca paniklemek çok normal. Ancak yaşanılan ilk şokun üzerinden yaklaşık olarak bir yıl geçti.
Sanırım artık ilk günlere kıyasla virüsü daha iyi tanıyoruz. Bilimsel çalışmalarda ve deneme yanılma yöntemiyle uygulanan tedavilerde de belirli bir ilerleme sağlandı.
...Ruh'un daha neyi deneyimlemesi gerekiyordu?
Hangi tekamül aşamalarından geçerek olması gerekeni gerçekleştirecek ve olması gereken olacaktı?
İşte vakit artık geldi.
Ruh dünya da var olmak için inecek ve bedenlenecek ama neye göre?
Ne yaşaması gerekiyorsa o şartlara, o döneme, o genlere uygun birer ebeveyn seçerek gelmeli dünyaya.
Ve hayat yolu çizildi.
9 ay sonra da bedenleşti ruh.
Hoşgeldi...
Kimisi ömür boyu beraberlik yemini ettiği eşi tarafından, kimisi öz babası tarafından, kimisi sevdiği erkek tarafından ya da bir zamanlar sevdiği erkek tarafından; hadi bunlar da olmadı, amca, kardeş, enişte gibi erkekler tarafından katledilen 408 kadın... Onlar 2021 için dilek tutamayan 2020 de katledilmiş kadınlar... Belki şuan hayatta olan ama ölümü ensesinde hisseden yüzlerce kadın da yeni yıla girerken yine o güzel hayalleri kuramadı.
...Bir daha dönmeyecek olanı özlemek başka hiçbir özleme benzemez, her özlem içinde minicik de olsa bir umut barındırırken, özlemin böylesi içine bir damla ışık sızmayan zifiri karanlık bir oda gibidir, karanlıktan başka hiçbir şey yoktur.
Hiçbir şey.
Sadece karanlık...
