Küçücük bir kız ve Kocaman bir yürek; İçimdeki Müzik


Karantina ile birlikte hem home office çalışma olsun hem de iş gününün azaltılması olsun kişisel gelişimime çok iyi geldi. Daha çok kitap okudum, daha çok film izledim, sporumu yaptım ve tabi ki daha da çok oyun oynadım.

Şimdi sizlerle yakınlarda okuduğum bir kitabın yorumunu paylaşacağım. Kitabı okuduğunuzda gerçekten çaresizlik hissini iliklerinize kadar hissedeceksiniz. Ve bir azmin başarısını da... 


Gelelim kitaba;

Melody dış görünüşünden dolayı girdiği çoğu ortamda dışlanan biri. Özellikle de okuldaki çocuklar tarafından. Okulunda hem normal öğrenciler hem de onun gibi özel eğitime ihtiyacı olan öğrenciler var. Ama büyük küçük, öğretmen öğrenci herkes onlara, düşünmekten yoksun, sürekli ağlayan birer bebek muamelesi yapıyor.

Hikayeyi Melody'nin gözünden okuduğumuz için diğer çocukların da az çok neler hissettiğini görebiliyoruz ve gerçekten bu çok kötü bir duygu, yani onlara hissettirilenler.

Sınıfın içinde sürekli küçük kurbağa şarkısının dinletildiği ve öğretmenin çocukların anladığı tek şeyin kardan adam süslemek olduğunu sandığı bir yerde beşinci sınıfa kadar okuyor Melody. Daha sonraları da beşinci sınıfta kaynaştırma programında yaşıtları ile dersler almaya başlıyor. İşte bu nokta onun için bir dönüm noktası oluyor.

Aslında çok şey yazmak istiyorum ama yorumdan çıkacak ve direk kitabı anlatacağım diye korkuyorum. Bu kitap benim için tek kelime ile mucize. Bana birazda Stephen Hawking'in hayatını anımsattı. 

Sırf sizlerden farklı olduğu için dışlanılan böyle o kadar çok insan var ki. Gerçekten insanlar çok iğrenç. Hastalıklarından dolayı muzdarip olan insanların bir seçme şansı olsaydı inanın bizim içinde bulunduğumuz hayatı seçerlerdi. Ama maalesef ki seçme şansımız yok. Bazılarımızın ise bırakın hareket etmeyi; konuşma, görme ve duyma şansı bile yok. Bu yüzden bu kitap o kadar gerçek bir hikaye ki... Baştan sona kadar kitabın yalın ve güzel anlatımında bunu çok güzel görebiliyorsunuz, hatta hissedebiliyorsunuz. Kitap farklılıkları yüzünden dışlanan insanlara karşı o kadar büyük bir farkındalık yaratıyor ki. Vermek istediği mesaj ve taşıdığı anlam muhteşem!

Kitaptaki karakterler içinde sevdiklerimden biri de Melody'nin annesi. Bir anne ne kadar fedakar olursa evladı da o kadar güzel oluyor. Eğer en başında doktorun tavsiyesi ile ondan vazgeçseydi böylesi güzel bir yürek olmayacaktı. Ve bir diğer karakter ise Bayan V. Bu kadın o kadar yardımcı ve öğretici oluyor ki Melody'e. Annesinden ve babasından sonra ne öğrendiyse Bayan V sayesinde oluyor. Bir kere ona sıradan bir çocuk gibi davranıyor. Böylesi farkındalığı yüksek ve güçlü kadınlara o kadar çok hayranım ki. Keşke onlardan trilyonlarca olsa. 

Ayrıca kitap kapağının verdiği mesajı da kitabı okuduktan sonra anlıyorsunuz. Gerçekten güzel bir kitap ve mutlaka almanızı tavsiye ediyorum. 

Kitapla kalın, mutlu kalın... :)

0 yorum