Bu yazım kendini göründüğünden farklı gösteren, mutluluk gösterişi budalalarına gelsin.
Artık insanlara dair olan şeyler beni şaşırtmıyor olsa da, bazı durumlar karşında kendimi gülmekten alamıyorum. Şimdi bu gülme kısmına, alay ediyor diye yaklaşabilirsiniz ama öyle değil. Zaten insan olarak evrimini tamamlamış biri için böyle bir yaklaşım hiç hoş olmaz. Bu gülümsemem için daha çok üzülme içeren bir gülümseme diyebiliriz.
Neredeyse artık hepimiz sosyal medya, akıllı telefonlar, tabletler ile yatağa girer olduk. Günümüzün her bir dakikasını burada paylaşıyor, hayatımızı gözler önüne seriyor, aldığımız beğeni sayısını sık sık kontrol ediyor ve bununla da bastırılmış bir takım şeylerimizi tatmin etmeye çalışıyoruz.
Bu çok önemli sosyal medya paylaşımlarına baktığımda, herkesin yüzünde kocaman bir gülümseme, hepsinde bir enerji patlaması oluyor. Hele ki zıplayarak çekilmiş fotoğraflar "en favorimde işte bu gurup", avaz avaz söylenen göndermeli şarkılar, bikiniler ile yapılan danslar, doğallık adı altında yataktan çekilen pozlar, havaya kalkmış kadehler ve daha nicesi...
Bu görüntüler artık bana mutluluğun gösterisi değil de, samimiyetsiz bir mutsuzluğun nirvanası gibi görünüyor.
Genel olarak insanlık evrimini tamamlamış kişilerde böyle bir yarış göremiyorum. O kişilerde ve hayatlarında gördüğüm şey tam olarak dinginlik.
Peki neden?
Sevgili dostum, gerçek mutluluğun ne olduğunu içselleştirmiş insanların gösterişe ve bunu da zıpladıkları pozlarla "bakın ben bu hayatın ağzına ettim, özgürlük ve bireyselliğin nirvanasındayım" alt mesajını vermeye, kendilerini insanların gözleri önüne sermeye ihtiyacı yoktur.
Kendini var edebilmek demek; insana ait olan her duyguyu; mutluluk, neşe, acı, öfke, korku, hüzün vb. bunları kabul edip içselleştirebilmek ve bu duyguların hiç birinden kaçınmamak demektir.
Gerçek bireysellik, gerçek özgürlük, gerçek mutluluk her duyguyu ortaya koyabilmektir, sergileyebilmektir, maskelememektir. Esas olan, mutsuz olduğunda, "mutsuzum" diyebilmek ve özgürce ağlayabilmektir.
Bu kadar abartılı paylaşım yapanlar için söylüyorum, siz mutlu değil; mutluluk gösterişi yapan birer budalalarsınız.
Aslında siz, hepimizden çok mutsuzluğun dibine kadar batmış insanlarsınız.
Herkese vermeye çalıştığınız o alt mesaj; "Ben her şeyi aştım, mutluluğun nirvanasındayım, hayat bana güzel."
Biliyoruz ki, tüm bu davranışların altında yatan amaç; birilerine bir şeyleri göstererek hem kendini ispatlamak, hem de onlardan onay alma çabası.
Tüm bu abartı pozlarınız insanların; "vay be kıza/adama bak her şeyi aşmış, ne kadar mutlu, ne kadar pozitif" demelerini sağlayarak, kendinize hayran hayran baktırma çabası. Ama onlar sizinle bir tanışsa ve içinize girse aslında ne kadar umutsuz ve mutsuz olduğunuzu görecek ve şok olacaklar.
Hepimizin hayatında illaki bir şeyler eksik ancak sizin hayatlarınızda bir şeyler bizimkinden bile daha çok eksik.
Bir şeyleri ispatlama çabası, kendini içsel olarak var edememişliğin, özgüven eksikliğinin, dış etmenler tarafından onaylanarak var edilmesi anlamına gelir. Onaylanma ihtiyacı güden insansa aldığı beğenileri kendine kriter alır, gün boyu kaç beğeni almış bunun hesabını tutar. Eğer bu beğeni sayısı tahmininin de üzerinde çıkarsa değmeyin keyfine.
Sevgili dostum, mutlu olmak ile mutluluk gösterişi budalası olmak apayrı şeylerdir.
Gel vaz geç bu sahte mutluluk maskesini takmaktan. Yorulmadın mı artık? Senin de zaman zaman gece yatağa yattığında üzerine örttüğün yorgan değil, hüzün ve unutamadığın anıların ezici ağırlığı oluyor. Bunu herkes yaşıyor zaten.
Senin de hepimizde olduğu gibi ayrılıkların, kaybedişlerin ve vazgeçişlerin var.
Mecbur değilsin öfkelerini, hüzünlerini, korkularını gizleyip bu tarz sahte mutluluk pozları vermeye.
Etrafında var ise ki eminim vardır; gerçekten mutluluğu içselleştirmiş insanlara bak; gülümsemeleri her daim doğaldır ve yüzleri ile orantılıdır. Yüzlerinde bir dinginlik hakimdir. Onları herkesin içinde göz yaşı dökerken bile görebilirsin. Onlar mutluluklarını göstermek için genellikle kelime ve gözlerini kullanır. Lütfen bu tabiri unutma " Gözlerinin içi gülüyor"
Heyecanları, mutlulukları her bir kelimelerine yansır, gülümsemeyle birlikte kelimeleri daha bir vurguyla söylerler. Onların öfkelerini de, mutluluklarını da kelimelerinden ve gözlerinden okuyabilirsin.
Sevgili dostum şunu da unutma; "mutsuzum ama yine de gülümseyebilirim" demek başkadır; mutluluk gösterişi budalası olmak bambaşkadır.
Sen, sen ol böyle bir budala olmak yerine; "mutsuzum ama yine de gülümseyebilirim" diyebilen insanlardan ol. O zaman gerçekten mutlu olacak ve bunu da kendi başına yapmış olacaksın ki öyle olunca da daha da mutlu olacaksın.
Sevgi ve mutlulukla kal güzel insan...
0 yorum